Bijtanken
Week 7 | Tomina -> Scit | 202 km | ∆ 2.560 m
Een week in Bosnië. Land van eindeloos bos (niet betreden: landmijnen), onwesterse gastvrijheid (10 minuten op een hoek zitten betekend uitgenodigd worden voor Bosnische koffie), eerste straathonden, verse oorlogswonden, vele minaretten en een weinig geïnspireerde keuken.
Onze eerste dagen fietstte we vol bravoure door dit nieuw vrijgespeelde land, samen met Zwitsers fietsvriendje Bennie. Een kleine greep uit de persoonlijke notities: ‘afscheid van de zwerfkittens. 10 km mooi grindpad langs de Sana langs vakantiehuisjes en ruïnes. Lunch in Kljuc: berg vlees. Zwemplekje met springplanken. Stuk stijgen, onweer en regen. Eten in wegrestaurant: berg vlees. Tent opzetten in tuin verlaten huis. Tentstok heel erg kapot.’
De gebroken tentstok zorgde niet alleen voor natte situaties, maar symboliseerde ook het begin van het stukje malaise van de week. Of het nu de bergen vlees (dat kunnen onze groente liefhebbende maagjes toch helemaal niet aan) of het matige kraanwater was, dat we 3 dagen geveld zijn door voedselvergiftiging is in ieder geval zeker. Deze tijd konden wij gelukkig doorbrengen in een hostel in Jajce. De lokale (max 10 min lopen) bezienswaardigheden zijn afgestreept en Game of Thrones is ook weer afgekeken.
Aan alles komt gelukkig een einde, en aangesterkt en met hopelijk voor nu gerepareerde tentstok zijn we weer op weg richting Sarajevo. Zonsopgangen, hoogvlaktes, mooie meren en een hernieuwde waardering voor broodjes met pindakaas lachen ons tegemoet.
