Opstarten
Week 1 | Utrecht -> Wiesenbach | 494 km | ∆ 2.320 m
Goed voorbereid?
Na heel wat weekendjes klussen zijn 2 fietsen helemaal uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet. Ik rij op een stalen Koga Miyata uit mijn geboortejaar met nieuwe wielen, banden, casette, stuur, schakelpedalen, versnellingskabels, remsysteem, zadel, verlichting en voor- en achterrekken. Robin op een aluminium Cannondale, uitgerust met nieuwe banden, versnellingskabels, crankstel, zadel, handvaten, casette, spatborden en tevens voor- en achterrekken. Bepakt met volle tassen en genoeg andere gadgets zijn wij op zondag 21 mei vertrokken vanuit Utrecht met een gezellige gade volgers.
Maar hoe goed je ook denkt voorbereid te zijn, je loopt vanzelf tegen dingen aan. De eerste dagen is hoe dan ook ritme vinden, maar daarnaast hebben we met een kapotte derailleur van Robin op dag 2, losgetrilde schroefjes en een los stuurlager van mij de nodige eerste heuveltjes beklommen.
ANWB
27, 43, 42, 18, 19, 20, 45 - De dagen tot aan Maastricht bestond uit een eindeloze reeks nummertjes van de ANWB fietsknooppunten. Deze brachten ons naar fietsenmakers in Zetten, een prachtige natuurcamping in Groesbeek, vlaai in Noord-Limburg en logeeradresjes in Maastricht. De routes zijn erg mooi, maar kunnen soms wat omslachtig voelen als je het oosten voelt lonken.
Tent!
We willen graag kamperen op de mooiste plekjes deze fietstocht, en af en toe zijn dat niet de afgebakende campings. Uiteraard met respect voor de natuur en zonder een spoor achter te laten. Het is nog wel een uitdaging soms; te dicht bij paden, te steil, te erg in het zicht. Maar als het raak is is het ook raak. Soms heel misschien aangemoedigd door een ree met veel lawaai en een ondergaande zon.
Bergbenen
Limburg gaf al een voorproefje, maar de eerste beproevingen voor onze ongetrainde beentjes kwamen vrij snel over de grens. Via de RAVel fietsroute door Wallonië wordt je over het algemeen over vrij glooiende oude spoorwegen en jachtroutes geleid (een honingpot voor pensionadas met e-bikes), maar een halve dag stijgen door Les Hautes Fagnes was prachtig en pittig, en de maaltijd in de avond des te lekkerder. Nu, aangekomen in Trier, geven wij de benen even een dagje rust (dat betekend stadse bergen opfietsen zónder bagage) en doen we wat reparatietjes en aanpassingen aan de fietsen. En drinken misschien wat Mosel wein. Tot de volgende!
